De kooiker vertelt verder...
‘De eenden, nieuwsgierig geworden door het heen en weer geloop van mijn hondje, zwemmen achter hem aan de pijp in. Dan kom ik achter de schermen vandaan en jaag ze op. Ja, het lukt! De eenden vliegen verder de pijp in, tegen het net dat ik daar gespannen heb. Ik zie ze vallen en naar de enige schijnbare uitweg kruipen. Ik ren naar het vanghokje en laat het dichtvallen. Vanavond staat er bij de heer en zijn vrouw eend op het menu!’
Vijver
Op het land van de borgheer is een grote vijver te vinden. Deze vijver is eerst in gebruik als eendenkooi. Hij heeft een beheerder - de kooiker - aangewezen die er samen met zijn hondje voor zorgt dat de wilde eenden worden gevangen voor consumptie. Via het kooikersrecht heeft de borgheer het alleenrecht op de eendenvangst in een straal van 1130 meter.
‘De pijp uit gaan’
De eendenkooi bestaat uit een flinke vijver waar enkele smalle sloten op uitkomen: de zogenaamde vangpijpen. Om overvliegende eenden te lokken, heeft de kooiker in de vijver een aantal tamme eenden die hij dagelijks voert. Zij zijn gewend aan de kooiker en zijn hond. Deze eenden lokken de wilde eenden de vangpijpen in, zodat ze tegen een net aan vallen en vervolgens in de richting van het vanghokje lopen. De kooiker staat achter de rietschermen zodat de eenden hem niet zien of ruiken. Het spreekwoord ‘achter de schermen werken’ komt hier vandaan. Het spreekwoord ‘de pijp uit gaan’ kun je nu ook plaatsen!
Bloedzuigers
In de negentiende eeuw wordt de vijver door de Groningers Jan Rudolf Muller en Johannes Goldschmidt Nanninga gebruikt voor het kweken van bloedzuigers. Mensen geloven in die tijd dat veel ziektes een gevolg zijn van de opeenhoping van bloed, waarvoor aderlaten de beste oplossing is. Dit gebeurt met bloedzuigers omdat het hiermee nauwkeuriger kan dan met een mes. Ook wordt geloofd dat bloedzuigers het vermogen bezitten om bloed van slechte kwaliteit op te nemen, terwijl het ‘goede’ bloed achterblijft. Het is waar dat het speeksel van sommige soorten bloedzuigers stoffen bevat met verdovende, pijnstillende, stollingsremmende en bloedverdunnende eigenschappen, dus zo’n gek idee was het niet.
